Onder de motorkap: Volvo XC70 schokt en valt uit
Er komt een Volvo XC70 binnen in de werkplaats met een vervelende af-en-toe-storing. De auto slaat soms af tijdens het rijden, zowel op snelwegtempo als tijdens langzaam rijden en manoeuvreren. Ook schokt de auto vaak vlak voor het overschakelen tussen de derde en vierde versnelling en zo nu en dan ook in andere versnellingen. Het autobedrijf heeft de klacht uitgebreid onderzocht en enkele zaken vervangen, maar het probleem blijft. In dit artikel lees je over de oplossing en de weg ernaartoe.
De patiënt is een Volvo XC70 van de tweede generatie, bouwjaar 2008. Onder de motorkap van deze terreinwaardige stationcar ligt een turboloze 3,2-liter zes-in-lijn met motorcode B6324S. De diagnose begint met het uitlezen van het motormanagementsysteem, dat de volgende storingen aangeeft:
P0101: Luchtmassameter onaannemelijk signaal
P0172: Mengselsamenstelling te rijk, bank 1
P0175: Mengselsamenstelling te rijk, bank 2
P1170: Gevolg fout, 1e lambdasonde te hoog of laag signaal door te rijk of arm mengsel
P1173: Gevolg fout, 1e lambdasonde (bank 2) te hoog of laag signaal door te rijk of arm mengsel
In de automatische transmissie zijn geen foutcodes aanwezig.
Analyse van het probleem
Op basis van de foutcodes kunnen we concluderen dat er een probleem is met de mengselsamenstelling, deze is te rijk. Dit kan verschillende oorzaken hebben. De diagnose daarvan wordt bemoeilijkt doordat het probleem niet altijd optreedt.
Het garagebedrijf heeft al enkele zaken gecontroleerd en vervangen voordat de auto bij GMTO binnenkomt.
- Het inlaattraject is met een rooktester gecontroleerd, waarna enkele zwakke punten zijn hersteld.
- De luchtmassameter en de gasklep zijn vervangen door nieuwe, originele onderdelen.
- De automaat is gespoeld om indirecte oorzaken uit te sluiten.
- Het carterventilatiemembraan is gecontroleerd en goed bevonden.
- Er is gecontroleerd op software-updates.
Aangepast mengsel
De basiszaken zijn opnieuw onderzocht en wordt geconstateerd dat er nog steeds een probleem is met de mengselsamenstelling. Dit blijkt uit de fueltrims, die aangeven in welke mate de brandstofhoeveelheid voor inspuiten wordt aangepast.
Bij een normale motor draait alles om de hoeveelheid aangezogen lucht, gemeten door de luchtmassameter. Als een sensor een verkeerde waarde aangeeft, er lekkages zijn, de brandstofdruk niet klopt of injectoren defect zijn kan de lambdasonde afwijkingen in de uitlaatgassen meten. Deze afwijkingen worden teruggekoppeld aan de ECU, die de mengselsamenstelling aanpast via de fueltrims.
Fueltrims plotseling naar nul
Tijdens het onderzoek zien we dat de fueltrims -9% afwijking vertonen, wat betekent dat de ECU de hoeveelheid ingespoten brandstof met 9% vermindert. Dit komt overeen met de foutcodes over een te rijk mengsel op beide banken. Het duidt dus niet op een cilinderspecifiek probleem, maar op een algemeen probleem.
Bij nadere inspectie zien we dat de fueltrims plotseling naar 0 zakken, waarna het probleem weer terugkomt. Ook de luchtmassawaarde springt mee met de afwijkingen in de fueltrims, zonder duidelijke reden.
We hebben de voeding en massa van de luchtmassameter gecontroleerd. Die blijken in orde, toch blijft de luchtmassameter foutcodes genereren. We voeren een meting uit waarbij we het luchtmassasignaal en het krukastoerental vergelijken. Uit deze meting blijkt dat er tijdens het fluctueren van het toerental geen opmerkelijke wijzigingen in het luchtmassasignaal zijn.
Te weinig klemkracht
Tijdens het meten van de massa-aansluiting van de luchtmassameter merken we dat de problemen niet optreden, wat mogelijk wijst op een slechte verbinding. We halen de stekker van de luchtmassameter los en testen de klemkracht van de connector. Het blijkt dat de massa-aansluiting erg slap is. Na het herstellen van de klemkracht herstellen ook de fueltrims zich, zonder opnieuw af te wijken.
Wat was nu het probleem? De slechte klemkracht veroorzaakte een overgangsweerstand in de massa-aansluiting van de sensor, waardoor het signaal met enkele tienden van een volt afweek. Dit probleem kan ontstaan door eerdere metingen met een multimeterpen in een losgenomen stekker. Op langere termijn kan dit, in combinatie met lichte corrosie en trillingen, voor meer problemen zorgen.
Conclusie
Je kunt dergelijke schade voorkomen door altijd met verenstalen meetpennen aan de achterzijde van de stekker te werken. Dit voorkomt onderbrekingen in het circuit en maakt het mogelijk om accurate metingen uit te voeren zonder verdere schade aan te richten. Het herstellen van de klemkracht van de connector bleek de sleutel tot het oplossen van de problemen bij deze Volvo XC70.